Kraina przedmiotów i życie z materią to świat, który odkryła przede mną Kora Tea Kowalska. Moja rozmówczyni jest antropologiem kultury, wykładowcą, autorką projektów kulturowych i artystycznych, kolekcjonerką. Analizuje relacje rzeczy i ludzi, łącząc doświadczenie praktyczne archeologii z teoriami nowej humanistyki. Prowadziła też autorskie zajęcia o kolekcjach, śmieciach i sztuce w muzeach, na Uniwersytecie Gdańskim oraz Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, obecnie wykłada na Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych na kierunku grafika.
Współpracowała także z licznymi instytucjami, takimi jak Instytut Kultury Miejskiej, Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia, Instytut Sztuki Wyspa, Galeria Sztuki Wozownia w Toruniu, Muzeum Emigracji w Gdyni, Muzeum Archeologiczne w Gdańsku czy Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Bydgoszczy, współtworząc m.in. projekty kulturalne, instalacje artystyczne, organizując warsztaty czy opracowując wystawy i kolekcje muzealne.
Pracuje nad rozprawą doktorską na temat zjawiska śmieci w kulturze, a także kończy przygotowywanie multisensorycznej publikacji łączącej niszowy projekt artystyczny z pracą badawczą nad kulturą materialną. W wolnym czasie prowadzi internetowy projekt „od rzeczy sklad”, gdzie pokazuje i opisuje mikrohistorie przedmiotów z własnej kolekcji.
Mieszka na gdańskim Dolnym Mieście i od 2017 roku jest współautorką i scenarzystką projektu „Dolne Miasto Pany” – rysunkowego krzywego zwierciadła tej dzielnicy.
W naszej rozmowie poruszamy takie tematy jak:
- czym rożni się kolekcjonerstwo od zbieractwa
- co decyduje o tym, że coś jest śmieciem
- życie z materią jako integralna część tożsamości
- relacja człowieka z materią
- transformacja materii
- obieg materii
- życie rzeczy

Linki do stron Kory:
Profil na Instagramie – @odrzeczysklad
Profil na LinkedIn – Kora Tea Kowalska
Fanpage – od rzeczy skład
Fanpage – Dolne Miasto Pany
Muzyka:
Jam Morgan Jazz Cafe
LINK:https://taketones.com/track/jazz-cafe
FREE CC LICENSE
Podcast: Play in new window | Download
Subscribe: RSS
Właśnie wysłuchałem i jestem absolutnie zadziwiony. To coś jakby Pani Archeolog odnalazła i mi pokazała – ale uwaga, odnalazła nie w ziemi, a we mnie. Coś cennego i dawno zakopanego. O rany 😀
To tak jak we mnie 🙂 Mam bardzo podobne odczucia! Dziękuję, że zechciałeś się nimi podzielić.